از مهم ترین شیوه های تعلیم و تربیت، روش الگوگیری است. اسلام هم برای تربیت و تعالی انسان ها، بر این اصل مهم تأکید نمود؛ زیرا شخصیت الگو، به عنوان یک نقطه ی کانونی در محور رشد و هدایت های اخلاقی تربیتی قرار می گیرد و در شکل گیری رفتار تربیت شونده، آثار زیادی بر جای می گذارد. قرآن کریم، رسول گرامی اسلام(ص) را الگوی شایسته و اسوه ی حسنه ی مؤمنان معرفی کرده است، در این الگوگیری فرقی میان زن و مرد نیست، اما به دلیل خُلق و خوی و مسئولیت های خاص زنانه، لازم است زنان از جنس خود هم، الگویی داشته باشند تا از نظر پذیرش الگو و روشن شدن مصادیق اسوه پذیری، به راه و رسم و سیره ی اخلاقی و خانوادگی او اقتدا کنند. پیامبر(ص) خود در سخنانش، فاطمه(س) را از وجود خود می داند و بارها در جمع مؤمنین می فرماید: فاطمه(س) پاره ی تن من است. وجود فاطمه(س) از وجود رسول خدا(ص) جدا نیست و سیره ی او جلوه ی دیگری از سیره ی پیامبر است، پس فاطمه(س)، ادامه ی راه و سیره ی رسول خدا(ص) در همه ی زمینه هاست از جمله بندگی خدا، تقوا و عبادت، حجاب و عفاف و…، اما آنچه در زندگی کوتاه حضرت، برای اسوه پذیری خاص زنان از ایشان بیشتر مبتلور شده است سیره ی حضرت، در عرصه ی خانواده و همسرداری و تربیت فرزندان است.
همزمان با ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیه مورخ 15 دی ماه 1400، تدریس درس پیراهن بهشتی که در وصف آن بانوی بزرگ اسلام بود در کلاس سوم خانم پسندیده انجام شد و در مورد فضایل اخلاقی و سجایای بی بی دو عالم برای دانش آموزان عزیز صحبت شد. و نیز بیان شد که چرا ما دختران و زنان در تمام دوران های زندگی می‌توانیم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیه را الگوی خود قرار دهیم در ادامه و جهت تثبیت آموزش طی یک تکلیف مهارت محور، از دانش‌آموزان خواسته شد بنویسند که چگونه و با انجام چه کارهایی می‌توانند اخلاق و رفتار خود را فاطمی کنند.